Jeśli niepokoi cię postawa ciała twojego dziecka, to bardzo dobrze trafiłeś ! Diagnozuję dzieci od ułożenia stóp do ustawienia czaszki, koryguję postawę ciała oraz uczę optymalnych wzorców ruchu w codziennych czynnościach !
Do częstych wad postawy zalicza się:
- plecy okrągłe
- plecy płaskie
- plecy wklęsło-wypukłe
- powiększona lordoza lędźwiowa
- klatka piersiowa kurza
- klatka piersiowa wklęsła
- zaburzone ułożenie głowy
- protrakcja barków
- odstające łopatki
- stopy płasko-koślawe
- stopy końskie
- kolana koślawe
- kolana szpotawe
- przeprosty w kolanach
Plan mojej terapii wygląda następująco:
- diagnostyka obiektywnych parametrów postawy ciała
- praca na tkankach miękkich tj, rozciąganie, mobilizowanie tkanek przez terapeutę
- trening prawidłowego wykonywania ćwiczeń korekcyjnych
- trening autokorekcji
- trening utrzymania autokorekcji w pozycjach funkcjonalnych
- czasowe monitorowanie obiektywnych parametrów postawy ciała
Metody terapeutyczne jakie stosuję w terapii wad postawy:
- terapia manualna
- terapia powięziowa
- terapia taśm mięśniowych
- oddech derotacyjny
- aplikacja naklejanych taśm korekcyjnych
- biofeedback
- autokorekcja
- elektrostymulacja
Terapia skolioz wg FITS (Funkcjonalna Indywidualna Terapia Skolioz)
Metoda FITS jest rekomendowana przez SOSORT (Society on Scoliosis Orthopaedic and Rehabilitation Treatment). Pozostałe metody w tej grupie to: SEAS – Italy, BSPTS – Hiszpania, Lyon Approach – Francja, The SpineCor – Canada, Lehnert-Schroth – Niemcy).
Pierwsze spotkanie w gabinecie:
- przeprowadzam dokładny wywiad
- oglądam zdjęcie RTG wykonuję pomiar kąta skrzywienia
- wpisuję parametry z badania klinicznego tj.
- odległość pionu od szpary pośladkowej
- odległość szczytów skoliozy od linii pionu
- odległość dolnych kątów łopatek od pionu
- poziom ustawienia łopatek
- pomiar kąta rotacji tułowia (wielkość garbu żebrowego czy wału lędźwiowego)
- pomiar kifozy i lordozy
- badam długość kończyn dolnych oraz zakres ruchu w stawach biodrowych
- kolanowych i skokowych
- badam korektywność skoliozy w staniu i w siadzie
Po badaniu w gabinecie:
- uświadomienie dziecka o deformacji kręgosłupa (aspekt psychologiczny)
- usuwanie barier mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny
- nauka oddechu derotacyjnego w pozycjach funkcjonalnych
- nauka prawidłowego obciążania stóp
- nauka 3D korekcji skoliozy z wykorzystaniem audio video
- torowanie oddechu korekcyjnego asymetrycznego
- stabilizacja skorygowanej pozycji kręgosłupa na niestabilnym podłożu i w czynnościach dnia codziennego tj. prawidłowy siad, chód etc.
- nauka ćwiczeń domowych
Metoda FITS obejmuje trzy istotne etapy:
I etap – badanie klasyczne oraz badanie w koncepcji Metody FITS.
II etap – przygotowanie struktur mięśniowo-powięziowych ograniczających ruch korekcyjny poprzez zastosowanie różnych technik energizacji mięśni.
III etap – budowanie nowych korekcyjnych wzorców postawy w pozycjach funkcjonalnych oraz ich stabilizowanie, nauka napięcia korekcyjnego.
Cele ogólne terapii to np. stabilizacja skoliozy u dzieci z uogólnioną wiotkością tkanki łącznej bądź zmniejszenie kąta skrzywienia w skoliozach nieprogresywnych lub z kątem skrzywienia do 30˚ u dzieci z prawidłowymi napięciami mięśniowymi. Innym celem ogólnym może być poprawa stanu klinicznego pacjenta z dużą skoliozą, którego rodzice nie godzą się z pewnych względów na operację. Celem ogólnym jest też uelastycznienie skoliozy w celu lepszej korekcji w trakcie zabiegu operacyjnego bądź korekcja obręczy miednicznej i barkowej oraz ustawienia głowy i szyi, poprawa funkcji oddechowej, ogólnej sprawności i wydolności pacjenta po zabiegu operacyjnym.
Cele szczegółowe dotyczą konkretnej terapii w danym dniu zabiegu, np. korekcja ustawienia stóp i kolan, dążenie do symetrii ustawienia łopatek, zwiększanie shiftu do korekcji skoliozy, nauka oddechu derotacyjnego itp.
Diagnostyka i techniki badania
a) cele badania
-identyfikacja łuków skoliozy (liczba, lokalizacja, kierunek),
-korektywność łuków skoliozy.
b) techniki badania
- ocena postawy ciała w pozycji stojącej,
- badanie miednicy: wysokość ASIS, PSIS, talerzy biodrowych, objaw wyprzedzania,
- badanie kompensacji tułowia pionem,
- badanie skoliometrem,
- badanie płaszczyzny strzałkowej inklinometrem,
- badanie elastyczności mięśni:
kulszowo-goleniowe
biodrowo-lędźwiowy
prosty uda
naprężacz powięzi szerokiej
przywodziciele: długi, wielki
gruszkowaty
piersiowy większy
najszerszy grzbietu
prostownik grzbietu
• Techniki
a) usuwanie przeszkód:
-relaksacja mięśni, powięzi z wykorzystaniem:
PIR,
punktów spustowych,
pozycyjnego uwalniania,
przezskórnej stymulacji.
- stabilizacja podczas wykonywania czynności dnia codziennego, także o dużej dynamice.
c) ruch korekcyjny:
wzorce miednicy
-płaszczyzna czołowa elewacja przednia/ tylna ->uniesienie miednicy;
depresja przednia/tylna ->obniżenie miednicy.
-płaszczyzna strzałkowa elewacja/depresja przednia -> zmniejsza lordozę
elewacja/ depresja tylna -> zwiększa lordozę
-płaszczyzna poprzeczna rotacja wewnętrzna kończyny dolnej -> zmniejsza wał
lędźwiowy; rotacja zewnętrzna kończyny dolnej -> zwiększa wał lędźwiowy
wzorce łopatki
-płaszczyzna czołowa elewacja przednia/tylna-> unosi obręcz barkową;
depresja przednia/tylna-> obniża obręcz barkową
-płaszczyzna strzałkowa elewacja/depresja przednia -> zwiększa kifozę;
elewacja/ depresja tylna -> zmniejsza kifozę
-płaszczyzna poprzeczna rotacja wewnętrzna kończyny górnej-> zwiększa garb
żebrowy; rotacja zewnętrzna kończyny górnej-> zmniejsza garb żebrowy
c) utrwalenie korekcji:
-trening utrzymania skorygowanej pozycji kręgosłupa i obręczy miedniczej i barkowej
w pozycjach funkcjonalnych, gumy thera-band, niestabilne podłoże (piłki, maty
sensomotoryczne itp.)
-ADL (activity of daily living)
• Sensomotoryka
Czucie głębokie. Równowaga napięcia mięśniowego. Symetryzacja wzorców ruchowych
• Test - stanie jednonóż, kg wzdłuż tułowia, oczy otwarte,
- stanie jednonóż, kg skrzyżnie na barkach, oczy otwarte,
- stanie jednonóż, oczy zamknięte.
Norma utrzymanie stabilnej pozycji przez 30 s